13 oktober 2009

Laatste dagen in Los Angeles

Het wordt hier slecht weer, vooral de laatste dag regent het veel en er wordt nog meer verwacht, het lijkt Nederland wel, de overgang is dus niet zo groot. Ik ben niet zo gek op Los Angeles geworden, de verbindingen tussen wijken en straten zijn niet te lopen, overal heb je een auto voor nodig, want afstanden zijn erg groot. We hebben de Walt Disney Concert Hall bezocht, imposant ontwerp. Van dezelfde ontwerper als het hersenonderzoekinstituut in Las Vegas: Gehry. De Concert Hall heeft een mooie daktuin. Op het dakterras staat een heel groot lotusachtig kunstwerk van allemaal Delfts blauwe scherven. Ik spaar al jarenlang alle oude blauwe scherven die ik vind, om ooit iets moois van te maken. Dit is dus wel inspirerend. We gaan naar het Moca, Museum van Los Angeles, er is niet veel te zien, dus krijgen we toegang voor halve prijs. De fototentoonstelling van Robert Frank was wel de moeite waard. Hij maakte zwart-wit foto's in de beginjaren 50 en reisde daarvoor door heel Amerika en we herkennen nog steeds veel.

We komen ook bij toeval terecht in een "modewijk", een uitgebreide wijk met straten vol met mode/textielwinkeltjes, iets tussen de Albert Cuyp en de Kinkerstraat in, maar dan 100x zo groot en allemaal Mexicanen die t-shirts, uitgaansjurken, jeans, topjes te koop aanbieden en dan van alles heel veel, straten vol. We proberen een blokje om te lopen, maar ik krijg koppijn van alles wat te koop staat en niet gekocht wordt en zie zelfs niets wat ik wil hebben. Voor Marije wel? Ik weet het niet.

Dan ook nog Chinatown, waarvan alleen de achterkant van de winkels authentiek lijkt (zie foto), de rest is suf, nagemaakt voor toeristen. We eten nog een keer lekker bij de Thai en gaan dan naar het motel, we hebben ruziegemaakt en door steeds verkeerd inschatten van afstanden en straten en geen goeie kaart duurt het uren voordat we in onze kamer zitten.

De dag van vertrek is wel leuk, Koos gaat naar de mexicaanse kapper, zijn baard wordt geschoren en ik kijk een beetje in de mexicaanse buurt rond. De winkeltjes zien er rommelig uit, maar de huizen in deze buurt zien er goed uit, je kunt eigenlijk niet goed inschatten in wat voor buurt je bent. En dan auto wegbrengen, de gehuurde auto heft zijn 35000 mijl gemaakt en wordt verkocht. We worden netjes naar het vliegveld met dezelfde auto gebracht, inclusief baggage. Superdeluxe dus. Inchecken, veiligheidscheck duurt lang door onze lege brandstoftankjes, maar alles komt er door, ook onze nieuw aangeschafte uitrusting.

We worden en paar keer thuis wakker met de slaapwandelende vraag in welk hotel we nu zitten. Koos stapt de klerenkast in op weg naar de wc...



Fashiontown


Fashiontown


Fashiontown


Markthal


Koos bekijkt de constructie van Walt Disney Concert Hall


Walt Disney Concert Hall van bovenaf


Detail kunstwerk in de tuin van de Concert Hall


Kunstwerk Concert Hall, allemaal delfts blauwe tegeltjes en aardewerk


Achterkant van Chinatown


De laatste beer die ik gezien heb staat in het MOCA





Zondagsrust in Long Beach

De zondag brengen we door in Long Beach, lekker een beetje aan het strand zitten en kijken naar dolfijnen, pelikanen, lezen, foto's maken. Onderweg zien we een brand waar we bij gaan kijken, de brand wordt met 3 helicopters te lijf gegaan. Gelukkig is het geen grote brand, maar het park ligt wel dicht bij een olieraffinaderij of zoiets.

Ook besluiten we voor het eerst krab te gaan eten, er is een eetplek aan een pier waar vooral Mexicanen komen en waar heel veel vis te eten is. Ook kun je een levende krab uitzoeken en laten stomen. We vinden het wel een beetje zielig voor de krabben, maar besluiten niet zo hypocriet te zijn en er twee uit te zoeken, een mannetje voor Koos en een vrouwtje voor Jelske, lokale krabben uit Santa Monica. Het duurt een half uur voordat ze klaar gestoomd zijn en we zitten te wachten met houten hamers, chinese kranten en bier. We zullen die beesten te lijf gaan. We beginnen aan de poten, die kennen we en zijn lekker. Dan de rest van die beesten, ik zie niet veel vlees en moet wel heel erg peuteren om er wat vlees uit te halen. Het kostte ons 20 dollar en we hebben nog meer trek gekregen. Zonde van die mooie krabben.




Long Beach

Terug in Los Angeles

Terug in LA als eerste naar het strand gegaan, naar zee, Santa Monica en de tourist uitgehangen in een klein reuzerad op de pier. Grappig. De volgende dag downtown ingegaan, daar zijn we vorige keer niet aan begonnen. Het moment dat we Broadway opliepen, was er een demonstratie aan de gang van illegale Mexicanen die gelegaliseerd willen worden. We wisten niet dat er zoveel Mexicanen in de Californie wonen, dat verandert wel het beeld van Amerika.

's Avonds naar de nieuwste film van Michael Moore geweest, Capitalism, a Love story. Dat was heerlijk weer eens een film te zien in de bioscoop. Wel stuitend te zien hoe het kapitalisme werkt in Amerika, hopenlijk veranderen er dingen nu Obama president is. We hoorden dat hij de nobelprijs voor de vrede heeft gekregen. Als je hier praat met mensen over gezondheidsverzekeringen en geld, dan ben je blij dat je in Nederland woont. We spraken een man die 2 baantjes heeft, goed opgeleid is en nog bijna geen geld overhoudt voor de huur van $ 400. Stuitend. Piloten verdienen nog geen $ 20.000 per jaar! Bedrijven sluiten levensverzekeringen af op personeel, als ze dood gaan krijgt het bedrijf een hoog bedrag uitgekeerd. Stuitend. Bioskoop zat vol Michael Moore liefhebbers, goeie popcorn ("Wilt u er boter op"?!) cola, Feest!

























Dit is voor de fans van South Park


Er staan heel veel oude gebouwen met mooie gevels in LA, ze staan meestal leeg of worden gebruikt als opslag.


Aankondiging van Michael Jacksons komende optreden wat nu een herdenkingswand is geworden.


Landhuis op Beverly Hills

12 oktober 2009

Op weg naar Los Angeles

Ik vind het moeilijk om afscheid te nemen van de woestijn en we besluiten om via Arizona terug te gaan naar Los Angeles. De Hooverdam over, de grootste, mooiste, duurste, diepste dam van …? En pas op voor verdachte personen, die moet je meteen melden. Ze zien er dan zo uit als op het bord.
Wat we zien van Arizona is een droge, dorre vlakte, waar overal mensen ergens in nowhere wonen. Er is geen electriciteit en water putten ze uit eigengemaakte bronnen. Het land is er goedkoop waar je gemakkelijk een huisje of een RV neerzet. Wat doen ze daar? Het ziet er mistroostig uit totdat we bij een bord "Chloride" uitkomen en daar eens kijken. Chloride is een oud zilvermijndorp. In dat dorp wonen een aantal vrijgevochten mensen bij elkaar. We spreken een bibliothecaresse(er is een bibliotheek) die als ER-operatiezuster werkte in Las Vegas en genoeg van alle drukte had en een rustig leven wilde. Dat kan hier. Een straat gebruikt "afval" en er groeien wat cactussen. Er is een postkantoor, een restaurant, een winkeltje, alles gaat open als men er zin in heeft. Een sprookje(ik) of een nachtmerrie(Koos)? Waar je al geen ruzie over maken......!!


Hooverdam


Hooverdam



Langs de snelweg in Arizona


Arizona


Arizona






9 oktober 2009

Las Vegas overdag

Overdag is Las Vegas ook een pretpark voor volwassenen. Alle schijngebouwen lijken van binnen hetzelfde, gokhallen. We zijn met de monorail alle dure hotels afgeweest en zelfs als je de monorail uitkwam, ging de uitgang door een gokhal. Het ziet er wel prachtig uit allemaal, maar ik houd toch meer van de woestijn. Daar heb je meer en beter contact met mensen die je ontmoet dan hier.









Las Vegas strip


In de monorail



Een gokhal op stand, beetje ouderwetser en heel lekker, maar heel veel eten. Burp!


Een gebouw wat een onderzoekinstituut moet worden voor hersenonderzoek! Wel prachtig. En geen gokhal!

Las Vegas in de avond

En dan van Death Valley naar Las Vegas, een groter overgang is niet denkbaar, Las Vegas is een woestijn van lichtjes en mensen. Gelukkig vinden we een lichtpunt in ons Super8 Motel, een keten die we graag gebruiken, want aardig verzorgd en niet te duur. Maar zelfs Super8 in Las Vegas is een casino. Op onze kamer blijft het rustig. 's Avonds bezoeken we lopend de strip (de plek waar alle casino's staan).Er worden shows gegeven met namaakvuur (alles in Las Vegas is namaak) en bezoeken per roltrap Venetiƫ! In een documentaire over Las Vegas heb ik met dit fenomeen kennis mogen maken en nu in het echt. Heel Las Vegas is opgebouwd uit goedkoop nagemaakte monumenten, zoals Venetie, een pyramide, sfinxen, New York. Maar de trappen naar Venetie waren zo sneaky, we werden in een fuik gelokt waar we niet meer uitkwamen. We hadden genoeg van het gezang van de "gondeliers" en we probeerden de uitgang te vinden. We zagen overal Exit staan, maar als we die borden volgden, kwamen we in een hal met heel veel dure winkels. Paniek en uiteindelijk naar de uitgang gevraagd, die heel ergens anders bleek te zijn.

Wel mooi vind ik de ouderwetse tl-lichten, echt prachtig. 's Avonds ziet het er heel anders uit dan overdag.






De gondelier zingt in het italiaans. Hij vaart met zijn gondeltje in het kanaaltje op de eerste verdieping. Op het plafond zijn wolkjes geschilderd, frisse lucht komt van airco.


Juwelen van 25.000 dollar. Iets voor Marije? Bas?