Adventure trip, dag 3

De op een na laatste avond was heel gezellig bij het kampvuur, met Bill die gitaar speelde en zong, iedereen was meer ontspannen, waarschijnlijk door de zwempartijen en we raken aan elkaar gewend. Koos en ik gingen nog eens proberen buiten te slapen, nu met meer dekens en dat ging heel erg goed, was dit keer romantisch, veel sterren gezien, leuke muziek van het kampvuur op de achtergrond. Amerika is een heel groot land en er zijn heel veel plekken die zo stil zijn, dat je echt niets hoort, maar amerikanen zijn altijd luidruchtig met harde stemmen aanwezig.

's Morgens weer heel vroeg opgestaan en het kamp opgeruimd. Vandaag staan er een paar tochten op het programma, weer in Yosemite park. De weg er naar toe is echt indrukwekkend, Yosemite is zelf een en al graniet, een vallei van graniet en zo indrukwekkend, we gaan de hoogste pas over en ook al indrukwekkend. En 's middags naar het/een Sequoiapark, iedereen werd gedwongen te lopen, ook onze engelse girls werden gedwongen op hun teenslippertjes te lopen, om eens iets anders te doen dan drank consumeren.

's Avonds werd er karaoke gezongen in de oudste saloon van Californie. Toen gingen de remmen echt los, Koos en ik gingen als eersten de bus in, helemaal achterin, want we werden 's nachts slapend teruggereden naar San Francisco. Helaas lagen wij vlak voor de wc en zoals het een laatste avond gaat, iedereen was nu bezopen en moesten dus af en aan naar de wc over ons heen terwijl de bus aan het rijden was. Bovendien was er een stel achtergebleven en moesten worden opgehaald. Eerst werden Koos en ik boos over al dat gerotzooi en lawaai en gedoe, maar op een gegeven moment besloten we er maar om te lachen. Vooral toen Paul (echt een schatje) dronken over mij heenviel en me zo onnozel aankeek voordat hij in de wc verdween, waar hij niet meer uitkwam. Onze tweede buddie, John, ging eveneens straal bezopen naar de wc, terwijl volgens ons Paul er nog op zat. John kwam er wel weer uit, maar waar bleef Paul? Heel veel later kwam Paul er uit. 6.15 's morgens kwam de bus aan in San Francisco.

Uren later aan het ontbijt, hebben we de situatie nog eens doorgenomen met Paul. Het was groot nieuws voor hem, hij wist van niets.


Opruimen van het kamp


Deze Lembert Dome gaan we beklimmen!


Hannah, Diana en een superengelse non-drinker, haar naam ben ik even kwijt. We zijn blij dat we het gehaald hebben, ik kreeg een aanval van hoogtevrees toen we onderaan het laatste rotsstuk stonden en Hannah heeft me er door heen geholpen.


Zo trots en blij dat we hier staan


En zij ook


Moe in de bus, Hannah en Diana


Maar we moeten weer, nu bij de sequoia waar begin 1900 een doorgang doorheen is gemaakt voor de wagens! De dikke sequoias zijn echt duizenden jaren oud, de oudste is 3000 jaar oud! Heel veel bomen zijn omgehakt in de 19e eeuw, want je had heel veel hout met maar een keer hakken…


Zo groot zijn de kegels


Onderkant van een dode seqouia